Kapelle-op-den-Bos werd op 14 december 2014 de thuishaven van het beeldhouwwerk “Prima Mater” van Koenraad Tinel. Dit beeld was de inzet van de wedstrijd “Kunst op Komst” die door de Provincie Vlaams-Brabant, samen met Radio2 Vlaams-Brabant, werd georganiseerd en waar Kapelle-op-den-Bos als grote winnaar uit de bus kwam. Het kreeg een vaste plaats op het grasplein achter de Sint-Martinuskerk in Ramsdonk, een groen plekje in de luwte van een historisch kader.
De 'Prima Mater' (eerste moeder, universele moeder) stelt een Joodse moeder voor op weg naar Auschwitz die haar zoontje van 11 jaar, Simon Gronowski, van de trein kon laten ontsnappen aan de gruwel die haarzelf en haar dochter wel te wachten stond.
De moeder-kind figuratie is een belangrijk universeel thema in het werk van Koenraad Tinel. Het staat symbool voor de hoogste vorm van menselijke liefde en betrokkenheid. De oorlog die Koenraad als kind heeft getekend brengt hem er toe uitdrukking te geven aan de waarde van verzoening en vrede. Zijn passie voor het leven weet Tinel om te zetten in een even sober als aangrijpend beeld.
Koenraad Tinel was amper zes als hij verwikkeld raakte in de oorlog. Zijn ouders sympathiseerden met de Duitse bezetter. In 1944 vluchtte het gezin Tinel van Gent naar Duitsland, aan de grens met Tsjecho-Slowakije. Het werd een tocht vol ontbering doorheen een wereld in puin. Die herinnering bleef lange tijd diep opgeborgen in zijn geheugen. Later verwerkte hij zijn herinneringen uit die tijd in 240 tekeningen..
Hij vertelt vanaf dan ook zijn verhaal. In 2012 kwam hij bij het vertellen van dat verhaal Simon Gronowski tegen. Simon ontsnapte op 11 jarige leeftijd uit het beruchte 20ste konvooi op weg naar Auschwitz (hij is dus het kind in de Prima Mater).
Het bleek vriendschap op het eerste gezicht. Gronowski tekende hun verhaal op in het boek 'Eindelijk bevrijd', Tinel illustreerde. Een bijzonder verhaal over de oorlogsjaren en de rollen van ‘slachtoffer’ en ‘dader’ die beide mannen meer dan een half leven op hun schouders droegen, en waarvan ze zich intussen kunnen ontdoen.
Beiden mannen hebben elk een eigen verhaal en een eigen boodschap maar beiden houden een pleidooi voor meer menselijkheid, voor verzoening en vrede.
